Geceye döl atmýþ kýsýrlýðýn namlusu
Zaferlere yürürken kapý arkasýnda gölgesi
Bayraklarýný açmýþ dilde kurþunlarýn ucu
Daðlara yol alan yetim bakýþý gururlu
Aðlamalarýný sakladý
Gülüþlerini de
Öylesi hissiz kaldý bahar çiçeklerine
Yüreðine bastý bakýþlar, ezdi
Meðer hep gözü gözünde olanlarýnmýþ silahlar
Bir ses yankýlansaydý duvarlarýnda
Bir el uzansaydý parmaðýna
Beslediði sevdasý yormayacaktý gönlünü
Kimse hor bakmayacaktý alnýna
Eþikten geçen telli duvaklý kuma
Hayallerine býraktýlar bir döl/ki
Kadýnlýðý utandý köþelerde aðlarken
Ebem kuþaðýnda ala boyanýrken, kimse görmedi
Oysa
Her gece anlatmýþtý beþiðine masalýný
Karalarken camlarýn buðusuna kýzlarýnýn adýný..
Sus kesildi
Yok artýk kýrýk canlarda adý
Birkaç metrelik ipe çizdi son hüznündeki resmini
Nevim Karahan