Milli tecrübelerden, mahrum kalýnca insan, Ne kadar çabalasa dehâya ulaþamaz. Dehâsýný yeniden ortaya koyamayan, Bir millet yükselip, medeniyet kuramaz.
Asýrlardýr kendine güvenini yitirmiþ, Kardeþlerim kalkýn da yarýþa katýlalým. Yabancý taklitleri bizi yemiþ, bitirmiþ, Milli onurumuzu ayaða kaldýralým.
Ümit tohumlarýný ateþten buselerle; Cayýr cayýr yakalý, bin baþlý ejderhalar, Bu coðrafyamýz döndü miskinler tekkesine, Ne Sinanlar yetiþir, ne de Ýbn-i Sinalar.
Hayran býrakacaksak insanlýk alemini; Tarihi kökümüzden feyizler alacaðýz. Baþarmak azmindeysek en büyük hamleleri, Uyanýk duracaðýz, çalýþkan olacaðýz.
Sanatta ve bilimde bütün geliþmelere, Seyirci kalmayalým, inelim sahaya da, Öfkeyle, kinle deðil; Türk’e yakýþan þevkle, Çok muhteþem eserler getirelim, meydana.
Eðirdir
Özcan Ýþler
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özcan İşler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.