MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Yaprak ağaca hasret
Özcan İşler

Yaprak ağaca hasret





Bahar defile þenlik aðaçlar bölgesinde,
Kuþ, çoban, yolcu gelir serinler gölgesinde.

Yaz sonu hazan vakti, günler hüzne kasedir,
Gökyüzünde rakseden zenci, baþ rakkasedir.

Fýrtýnalar eserken, bulut baþlar aðmaya,
Sonbahar derebeyi giriþir tam yaðmaya.

Aðýr aðýr sýcakla, soðuk yer deðiþtirir,
Sarýya dirense de yeþil artýk yenilir.

Sürgünler tutunamaz, hicrana bulaþýrlar,
Çaresiz daldan düþer, menzile ulaþýrlar.

Yaz ki yeþil aðaçlar kara kuru haliyle,
Bakar kalýr serilen, sarý desen halýya.

Gazeller çürüyüp de, karýþýnca yollara,
Kuþlar da konmaz olur dost bildiði dallara.

Ona ne yolcu uðrar, ne çobanlar tanýrlar,
Gölgelenen yaklaþmaz, belki de utanýrlar.

En þuh kahkahalarla, rüzgâr alaya alýr,
Kýþ boyu unutulur, kederle yalnýz kalýr.

Ümitleri olmasa çekemezler bu derdi,
Þüphesiz ki ayrýlýk, onlarý mahvederdi.

Yaprak aðaca hasret, aðaç da yapraklara,
Bekleþirler sürer dert; kara düþer, aklara.

Eðirdir
Özcan Ýþler

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.