cöma(a)tda varýsa Yakýp Emmi, ahret azabýndan kurtarýr cümleyi “-bi de Cuma hakký var emme” “-valla onu ben bilmeyon” “-yau kepiciler hani” “-annat da dinneyelim” “-yau bilisindir hani Sücüllü’lü kepicinin biri yeni evlenmiþ dee” “-eee ee”
“-her hafta yola düzülürümüþ nereye gadak getdiyse getsin cumayderneðinden Sücüllü’ye geli o aðþam evinde galý(r) ertesi ðün gene bavýllarý yüklediði gibi Merzifon eþþeðine, ver elini gurbet ele, kepicilik yaparýmýþ cumay aðþamý gene Sücüllüye damlarýmýþ
bi fakýt bö(y)le gelmiþ gedmiþ, gel zaman, ged zaman yaþlanmýþ bayya aðýr hasdalanmýþ garýya “-yau haným bu dert beni götürecek bana halalýk ver” demiþ
adam halalýg isdeyince, bunca yýllýk garýsý sýrtýný dönmüþ “-haným ne isdeyon yahu de hele” “-bi cuma hakkým var da onu halal edemeyon” “-yahu o da ne” “-hani sen ala-vereye kepiciliðe gederdin de elden ele” “-eee” “-cumay derneði dedim mi eve gelidin ya” “-hýý daa, eee” “-bi cuma gelmediydin”
“-haa! hani bi, gar-boran-fýrtýna yerden aldý göðe savýrdýydý eþþeg yolu sapýdýyodu da Körküler’de galdýydým ertesi sabah geldiydim ya gý!”
“-geldiydin de” “-eee hakkýný vermedim miydi” “-emme ben senin bi ðün önce bekleyodum” “-….” “-ölsem de o hakkýmý halal edemeyon” demiþ,