Gene bitkinim bukez. Gene tüm ezilmiþlðim... Aðlamaklýyým. Bir aðlayabilsem... Bir boþalabilsem bulutlar gibi. Tüm kinimle,varlýðýmla yaþanmýþ, Yok edercesine bu yükleniþ... ..... Çekingendi. Çýkarlarý içindi besbelli. Ama, Gerçek yönü, yalvarýrcasýnaydý Konuþmalarý... Düðümlenen kelimeleri, Güçlü bir yardým çaðrýsýydý... Yüzündeki kýrýk çizgilerini Ezilmiþliðin uç noktasýnda Yaþardýnýz.... Tüm bitkinliðinde, Iþýl ýþýl gözlerinde...
Herþey yatýyordu mimiklerinde, Gizliden gizliye... Sadece anlamak yeterdi. Ayaktaydý, Gururla dimdik. Ve... Birkaç sözcüktü Dudaklarýmdan dökülen, Karýþýksýz bir çýkýþýn çöküþüydü bu.. ... Ne olur..!ne olur, Küçültme budenli beni. Ne ayrýmým var varlýðýnla?.. Düþünme artýk þu, bir anlýk acý perdeyi. Birþeyler söyle, Karþý koy,en yýkýcý tarafýnla... Sözcükler kamçýlasýn Duygularý...hasletleri... Ne ayrýmým var varlýðýnla? Belkide tadý olmayan Kuþkusuz yaþamýn... Sensizliðin acýsýyla .... Eda Tüter
Sosyal Medyada Paylaşın:
aşiyan052 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.