EHLİ BEYTİN GÜLLERİ

Aliy-ül Mürtezaydý, ol mübarek mahlâsý.
Ýlimlerin kapýsý, ne güzeldi ihlâsý.


Ol Nebinin amca oðlu, sevdiði damadý.
Ehli Beytin mensubu, gülle anýldý adý.


Hasan ile Hüseyin, Cennetin gülleriydi.
Peygamber-i Ziþânýn, mübarek dilleriydi.


Takdir-i ilâhisi, yazýlmýþtý ezelden.
Kimse karþý gelemez, ne gelir idi elden.


Muaviye Ashab’dan, mübarek bir zat idi.
Sülbünden bir nas olup, Yezid doðacak idi.


Bunu duyan babasý, evlenmedi bir zaman.
Bir çýban vasýl olup, tebelleþ oldu heman.


Acý içinde kalýp, vardý Resule mahcup.
Evlenmesi gerekir, çaresidir bir mahbub.


Yetmiþ yaþýnda olup, çocuk doðuramasýn.
Ehli Beyte katiyyen, hiçbir zarar vermesin.


Yaþlý acuze olup, bir müslime bulundu.
Derde derman bilinip, artýk zifaf olundu.


Beklenmedik bir durum, kadýn hamile kaldý.
Bir erkek çocuk doðdu, Yezid ismini aldý.


Nasrani yahudiler, araya nifak soktu.
Ehli Beyte saplanan, zehirli birer oktu.


Halifeler suikast, edilip öldürüldü.
Ekmeðine yað sürüp, hep onlar güldürüldü.





....................................Kardelen26
Sosyal Medyada Paylaşın: