Her gece yüreðime, bir hüzün çöreklenir Bekliyorum daðýlýr, belki gün ýþýyýnca Sen yoksunya yanýmda, derdime dert eklenir Garip cana deðilir, bil’ki gün ýþýyýnca
Geceler acýmasýz, gündüzler ondan beter Hasret oku yüreðe, tam onikiden batar Vuslatýn ortasýnda, dizilip katar katar Gökten yere yaðýlýr, sel’ki gün ýþýyýnca
Bulutlar pare pare, yaðacak yeri seçer Bilinmez yüreðimden, daha ne acý geçer Aþklarýn bahçesinde, sevda gülleri açar Önünde hep eðilir, ilk’i gün ýþýyýnca
Hani bazen yalnýzlýk, çökerya hüzün hüzün Söyle can cananýndan, çevirir mi hiç yüzün Ne hatýran silinir, ne de bendeki izin Hýçkýrýða boðulur, çöl’ki gün ýþýyýnca
Zeki BEKAR Sosyal Medyada Paylaşın:
zekibekar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.