Zülfü kirli bir gülün bakýþýnda hüzünüm Gözyaþlarým ayrýlýk mihrâbýnda can verir... Çiçeklerin gelinlik giyindiði düðünüm Seherlerin neþesi elemime son verir.
Sarmal sarmal ihtiras, özümde hüküm süren... Kýlavuzu kaybettim, bulmam zor çýkýþ yolu! Aðlatýr gözlerimi, yüreðimi güldüren... Gözyaþlarým bulamaz rehbersiz akýþ yolu!
Karamsarlýk hikaye yazar, duygularýmla... Sonsuzluðun muhteþem esrarýna, býkmadan! Yaðmur olur beklentim çiseler damla damla... Yangýnsýz tutuþurum, kül olurum akmadan!
Baþkaldýrým kendime, belirsiz itaatim... Alnýmda her lekeden kara dolu, çýkmayan! Elem, hüzün elinde oyuncaktýr sýhhatim... Dikenlere hükümlü gül, her yerim, kokmayan!
Dinginliðin öyküsü fýrtýna deryalarda... Zerrelerim savrulur gökyüzüne yok olur! Bir serüven yaþarým karmaþýk rüyalarda... Ýrâdem ki, gördüðü manzaradan þok olur!
Zor dönemeç kalbimin sonsuzluktan isteði... Benliðimi kuþatan câzibeli özel kim! Kimse vermez, vermezsem vîrâneme desteði... Ânlarla boðuþurken düþünmem hiç, güzel kim?
Bir bâdire içinde bin bâdire çeliþkim... Hayâlim, nerelerde gezinir ne bileyim? Zelzeleli bir bakýþ gözlerimle iliþkim... Çilelerle sarýlmýþ, baþtan sona çileyim.
Kadir KARAMAN Sosyal Medyada Paylaşın:
KKARAMAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.