Aðlamanýn güzelliðini bilir misin, Bilir misin bir damla gözyaþýnýn kalbi nasýl yýkadýðýný, Bir damla rahmetin bin gökkuþaðý doðurduðunu? Acýlardýr kibrimizi kýran, Baþkalarýna da merhamet duyuran, Bir boyun büküþle bize tevazuyu öðreten. Bir ekin düþün ki olgunlaþmasý için Güneþin yakmasý, rüzgârýn sarsmasý, Çapanýn hýrpalamasý gerek. En çok ta onu baðrýna basacak toprak gerek. Ýþte onun gibi, bazen acýtsa da kalplerimizi Bizi aþaðýlardan yükseðe çýkaran Þefkat tokatlarý gerek. Hüzün olmasa bilir misin neþenin güzelliðini, Gece olmasa eðer gündüzün kýymetini Ve tüm bunlar olmadan yaþamýn deðerini? Öyleyse Ey Kerim olan Rabbim! Aðlamayan gözden, Merhamet duymayan kalpten Ve seni idrak edemeyecek "Ben"den Sana sýðýnýrým. Ne olur býrakma ellerimi. 19.12.2008-19:58 Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesude Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.