ýþýðýný duydu gereksedi
kara karý yardý göverdi
kör karanlýða direnirken
açýldý kardelen oluverdi
ýþýða sýmsýký dostça sarýldý
yüzü yüreði ýþýdý gönendi
yaþama sevincine döndü
göz kýrptý poz verdi güldü
çaðcýl nehrindeki yataðýnda
uslanmaz çocuk mudur þiir
zoru seven kardelen midir þair
dur durak kafayý yor yokla bir
ayna tanýk þair de kardelendir
anam gibi yavrusuna gururla
toprak ana acýlýdýr doðumuna
direnmeye baþkaldýrmaya dair
toprak anamdýr kardelendir þair
kardelence her koþulda
ayakta durmaktýr yaþam
ýþýða doðru yol almaktýr
kafaný uzatamadýn bir an
kapýp sýkarlar boynunu
takarlar boyunduruðu
uslanmaz çocuksa þiir
taktýrmaz boyunduruðu
topraðýna kardelen þair.
-Kardanadam’a þiir!
Müjdat Eraslan.
balaban Kent Þairleri.