Bu yol ikiye dar, (ben) için hayâl, Eliyle kendine kýyanlar gelsin. Yerinde kalsýn baþ, gövde ve mafsal, Bu râha.. rûhunu koyanlar gelsin.
Gül açtý, gün doðdu, buyurdu lâle, Yangýn yeri güneþ, sebebi þûle, Ýster sultan olsun, isterse köle, Mânâyý maddeden soyanlar gelsin.
Vardan öte bir var, bu yolda gâye, Varlýkta yok olmak, ne güzel pâye, Duyduðun ne masal, ne de hikâye, Fenâyý sevenler, sayanlar gelsin.
Örtüler altýnda, gündüz ve gece, Göklerin üstünde, hep hece hece, Dilden de ziyâde, kalb ile nice, Cismini ismiyle yuyanlar gelsin.
Yok bir tek yabancý, birdir cümlesi, Herkesin ezelden, ayrý hissesi, “Belâ...” diye O’na, ulaþan sesi, Tâ bezmi elestten, duyanlar gelsin.
Bu yolda maksûdu, bulamaz akýl, Korkar da ummana, dalamaz akýl, Þu sýrrý kabýna, alamaz akýl, Mecnûn’un aklýna uyanlar gelsin.
Ne var ne yok perde, engel her bir þey, Zaman ile sâki ve sunduðu mey, Gönül ver, ne diyor sýrra sýrdaþ ney, “Ondan, bundan, þundan, üryanlar gelsin!..”
Sosyal Medyada Paylaşın:
sır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.