Yirmi üç kalibrelik kumral mermi

- býrak þiiri de uzun bir gölgeden bahsedeyim sana,hangi aðacýn altýndan istersen.
yirmi üç kalibrelik kumral çelik þakaklarýmda bitti oyun ;
içeride
ve
SAYI…

ne siyasileþmiþ bir haritada özerkliðin vardý
ne de coðrafi bir haritada,bir ülkeden doðup sana dökülen bir nehir.
sýnýrlarýn gözle görünür bir çizgi deðildi ve ben
görebildiðim yere kadar sýnýr dýþýydým sende.
”bazene” de sýnýrýnda bir mahcir ;
çorak topraklarýnda yalýn ayak,
ay ýþýðýnda ve semerli bir hayvan üzerinde,
sende býrakýlan izlerin üzerlerini örterken
bilmem kaç kez basmýþtým mayýnlarýna…

-peçe tutmaz sözler gözlerden mýrýldanarak düþüyordu gün ortasýna.

yan yana dizilmiþ mahkumlardan hepsi de bendim…
infazcý tek kurþun ; yirmi üç kalibrelik kumral çeliktendi.
ve yok oluþ serüvenin de gün batýyordu ;
ATEÞ !
ve
gündelik maskeler düþüyor yüzlerimizden…

sessizliðim ; son Yahudi’nin arkasýna saklandýðý kaya gibi,
ilk ve son kez ele veriyordu dosta düþmaný.
sonrasý ;
yine taþ suskunluðu…

gözlerimi sana her açýþýmda
Eshil’in son tragedyasýna doðaçlama düþüyorduk.
ve gözlerimi sana her kapatýþýmda,
Promete gibi,Kafkas daðý üstünde kor olana dek ateþle oynuyorduk.
uyandýkça doðuyorduk ve
doðdukça
yine ve yeniden
birbirimize benziyorduk…

-deniz yerinde yoktu ve ev sahipliðini hep yanlýþ adresler yapýyordu þiþelerde ki mesajlara.
MESAJ !
ve
masum tarafým hiç bu kadar soðuk almamýþtý,
yine mutlu yanlýþ adresler…

SEN!
yirmi üç kalibrelik kumral çelik ;
boþ muydu boþluk? yoksa boþluðun içindeki mi boþtu ?
terliyorsun.
evet, iþte oluyor
baþarýyor öðreniyorsun.
neden terliyorsun ?
-korkuyorum
niye ?
-duyduðum bu adýmlar…
neyin adýmý bu ?
-bilmem,belki de boþluðun.
tanýþýyor musun ?
-hayýr,hiç görmedim,duymadým,tanýmadým…

( bir içim su kadarlýk zaman ; baðrýþ,gürültü,feryat,figan…)

duyuyor musun beni ?
.
.
.
duymuyor.
.
.
.
( bozulmamýþtý sessizlik, sadece yirmi üç kalibrelik bir çeliðin uðultusu þakaklarýmda… )

DELÝ SAÇMASI

Sosyal Medyada Paylaşın: