o zaman yokmuþ daha tanrýlarýn hikayesi tanýmadýklarýnýza üzülmeyin felsefesi yokmuþ daha vurulmamýþtý aþkýn ilki herhangi bir kalpte söylenmemiþti en acýklý türkü daha göçebe olan hayallerimize deðmemiþti ilk balta rüzgar naz etmiyordu esmek için duymuyorduk çocukluðumuzun söbe olan sesini talan edilmiþ benliðimiz ve niþangah tahtasýnda vurulan gözlerimizin feri yokken daha bir polendim belki de þen olduðumuz mevsim ilkbaharda
daha karýþmamýþtý gelenlerle gidenler hükümsüzdü kaybettiðimiz yýllar hüzün yaslanmamýþtý bir dað parçasýna görülmüyorken diyarýmýzýn renkleri daha kýþýn adý kýþ baharýn adý bahar deðilken bir damla kandým belki de vurulmuþ turna kalbinde
coþkulu ýrmaklarda yüzen umutlar gizemin ve yýldýzlarýn uçurumunda kýzýl gözleri yükselirken keþfedilmeye aday sýrlarla titremiyorken tedirgin yürekler yakamozlar misali ve nasýl elde edilir bilinmiyorken maviden kýrmýzý bir damla yaðmurdum belki de gökyüzünden süzülen
Sosyal Medyada Paylaşın:
lvnt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.