Tekneye biner binmez
can geldi ruhuma;
sular o kadar sakin sessiz
bakire bir kýz kadar güzeldi
yapayalnýz ve kimsesiz
sandallarýn çoðu çekilmiþ karaya
yunuslar yoktu,
terkedilmiþ sanki
meçhûl bir sonsuza Akdeniz...
Güneþi çiftledim bu gün;
mavi gözleriyle pýrýl pýrýl
ayna tutuyordu güneþe sular
hangisine bakayým
suya mý, göðe mi
salýversem sevincini yüreðimin
bilmemki güneþe deðer mi?
Ürperten cildinde sularýn
güneþ bana baktý, ben ona
ben ona göz kýrptým, o bana
özlemiþim, hem de nasýl
atýlmak istiyordum serin serin
bir an evvel sevinçle
suda güneþin kollarýna...
Yanýmdaki sarýþýn bayan müþteri
baygýn düþtü güverteye
limon gibi açýlýp saçýldý göbeði
uzandý bordoya sere serpe
savruldu sarý saçlarý darmadaðýn
bir o kadar sevimli tonton
pantolonu siyah,
çizmeleri sansarî
yumuþacýk tüylü, ponpon ponpon ...
Hey Akdeniz;
eskilerini býrak
yeni sevdalara bak
yüreðim yalýçapkýný kadar renkli
sular baþlýbaþýna bir âlem, bir âhenkti
gün bugün
gönlüm çift güneþe denkti...
Yara yara denizi
yol alýyor teknemiz
hýþýr hýþýr,
foþur foþur baloncuklar
serilirken köpüklü suya
suyunun,
rüzgarýnýn
güneþinin yüzünden
bunca sevda çekmemiz
hiç þüphen olmasýn bundan
olmasýn Akdeniz...
Þaban AKTAÞ
16.12.2008 / BATIK KENT- KEKOVA/ KAÞ -ANTALYA