GÜN BATIMI

“Akþamýn karanlýðý çöker yalnýzlýðýma...
Nihavent bir bestedir,düþen gönül sazýma...”
........
Grupta gün batýmý,
Gül kurusu kýzýllýða bürünmüþ mavilikler,
Yürek buruk, yürek yalnýz,
Yürek yine sensiz...
Ümitle hala seni bekler...

Bir hasret çöker akþamýn karanlýðýyla gönlüme...
Gözler dalar gider de kaybolan kýzýllýðýna akþamýn,
Hala gözümün önündedir gidiþin, endamýn...
Gözyaþýný gizleyemez gözlerim,
Akýtýr yine, o en masum yerine yüreðimin...
Yine mahzundur akþamlar,
Yine sessizdir, yine sensizdir yüreðim...
.......
Karanlýða bürünmüþtür mehtap, öylece durur,
Gecemi,
O mahzun bakýþlarýn doldurur...
Yýkýk dökük mýsralardýr,geride kalan o geceden
Ay karanlýða bürünmüþ, görünmez yüzün artýk pencereden...

1974
Sosyal Medyada Paylaşın: