BEN UYURKEN SEHERDE

Ben uyurken seherde,
Eller çoktan uyanmýþ.
Baðlarda,bahçelerde,
Güller çoktan uyanmýþ.

Diyar diyar dolaþan,
Ovalar daðlar aþan,
Yâr zülfünde dolaþan,
Yeller çoktan uyanmýþ.

Bahar kokusu gelen,
Çiçeklerle bezenen,
Türlü meyveler veren,
Dallar çoktan uyanmýþ.

Deryaya varmak için,
Sýrlara dalmak için,
Coþarak için için,
Seller çoktan uyanmýþ.

Konuþmayý bilmeyen,
Yedi sesi birleyen,
Saz göðsünde inleyen,
Teller çoktan uyanmýþ.

“ÝKRA”emrini duyan,
Dört kitabý okuyan,
Ýçi dýþýna uyan,
Kullar çoktan uyanmýþ.

Benliðini terk eden,
Gönülleri titreten,
Aþký,aþkla zikreden,
Diller çoktan uyanmýþ.

Dünkü Yaralý ölmüþ,
Aslýna geri dönmüþ,
Ocakta ateþ sönmüþ,
Küller çoktan uyanmýþ.

19/11/1996
Sosyal Medyada Paylaşın:

Mustafa Yaralı Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Cömertlik YILLAR NE ÇABUK GEÇTİ Kardeşim Komşuluk ve cemiyet İYYA……. ÖNCE EDEP ÇEVREMDEKİ SURLAR Kıskançlık ALLAH’IM Trafik canavarı kim?