YOKLUĞA KATLAN GÖNÜL
Eller gibi oynama,sen aðlayýp yan gönül.
Varlýða bel baðlama,yokluða katlan gönül.
Sen bu akýl,fikirle,gezme gurur, kibirle,
Cümle esmâyý BÝR’le,Tevhit’le ýslan gönül
Öz söyle,söz uzatma,içine yalan katma,
Sýrrýný ele açma,Hakký Hakla an gönül.
Zikrindir sana yoldaþ,yedi deryayý dolaþ
Bütün dinlere ulaþ,Akýbet Ýslam gönül,
Sil gözünü pir’i pak,Yedi göðe kandil yak,
Bir kusuru var’mý bak,Her biri bir can gönül.
Hak diyen kalmaz yolda,eðlenmez saðda solda,
Aþka küheylan olda, ALLAH’A þahlan gönül.
Hakka, doðru gelirsen,sen seni kul bilirsen,
Canana can verirsen,Olursun sultan gönül.
Kainatýn kopyasý,Asýl sýrrýn noktasý,
Ýlmi ledün ustasý.bir kamil insan gönül,
Yaralým el ne bile,aþkýný ört dert ile,
Halk içinde halk ile,gizlenip saklan gönül.
05.05.2000
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.