-Başlıksız-

gidiyorsun
bir klarnet sesi inceden
bir yalnýzlýk çýglýgý
gecenin yarýsý
kararýr odamýn içi kapatmadan ýþýklarý
gidiyorsun
kafiyenin acýlýsý, sonlarýnda satýrlarýn
keyfi kaçar
gitmez parmaklarý tuþlara
soður, bir çaresizlik iner omuzlara
hayali bir dünyanýn kapýlarý aralanýr
keþkelere olasýlýklar eklenir ve insan
gri bir dünyada aralar gözlerini
iþlemeli kenarlarý pencereyi örten perdelerin
acýk mavi boyalý duvarlarýyla sýcacýk bir evin
kokusu siner üzerine
sevda süzülür kenarlarýndan
kurgusu yarým kalmýs bir hayalin
ayaklarý yere basmaz
akýl almaz bir öpüþmenin beklentisiyle büyür
kapanýr gözlerin
gidiyorsun
tarafýndan okunmaz bu satýrlar
sen bir uykunun kollarýnda uyanmak istemezken
ben bir gün daha çabuk geçsin diye
sana gün sayarken
olur olmaz sözler sýralarken
olursa diye deðil belkide
yanýmda tutabileyim seni diye
aklýma gelen her kelimeyi söylerken
gittin iþte
senden sonra
uzanýp düðmesine zamanýn
beceremesemde
durdurmaya yeltenirken
caným yanar
yinede
düþlerine demirlesin diye her gece
gemiler kalkar
gözbebeklerimden....
Sosyal Medyada Paylaşın: