bir çok þeyi kaldýrýp ortadan kalbimizin sýnýrsýz haritasýnda iþaretledik geçeceðimiz nehirleri vedalaþarak buz kesmiþ düþüncelerden dahildir dedi içimizden birisi yüksek sesle duyulabilir dünyanýn öbür ucundan sonu belli olan sevdalarý çekenler baþýmýzýn tacýdýr bundan böyle
güneþli kedersiz bir günde çýkýlmýþtý yola gök altýnda pazarlýksýz buyruk sevdasýyla esti hesapta olmayan rüzgar hasretini çektiðimiz daðlardan ovalardan biner gibi özgür bir ata baþladýk türküleri bildiðimiz gibi okumaya ay ýþýðýnda kýzýl rengiyle topraðýn gönül verdik her mevsimin inadýna
bulmaca gibiydi hayat yabancýlaþmaktaydý her þey bir uzayan ýrmak bir dilsiz toprak bir parça acý de istersen varsýn anlamasýnlar o zaman varsýn inkar etsinler göðün maviliðini varsýn topraðýn yarýlmasýný bekleyenler gecenin mültecisi olsun sokaklarda
lakin orda herkesin yolu üzerinde vahþi hayvanlarýn veremli aþký duruyordu
biz býraktýk günü geçmiþ silahlarý kazýdýk yüreðimize baktýkça üzüldüðümüz fotoðraflarý büyüklerin sessiz acýlarýný feryatlarýný söylerken haylaz rüzgarlar kendi þarkýsýný mahmuzladýk kýzýl yeleli kiþneyen atlarýmýzý ve gördük göðe baðlanmýþ ipin ucunda sallanan baþlarýmýzý
çocuksu nefretlerin duasýyla sýyýrýp gözümüze inen perdeyi fýþkýran köpüklü sular gibi baþladýk temizlemeye dünyanýn kirlenmiþ güzelliðini
ben ölürsem dedi içimizden birisi þafak vakti ilk önce yani dönüp bakmayýn ardýnýza sayýn binlerce yýldýr yaþamýþlýðýma sararýp solsam da ben ve çürüsem göz kamaþtýran güneþli bahar gününde kaldýrýp baþýmý topraktan göreceðim sizi yalnýz ve kuþkusuz
çýkýlmýþtý yola topraðýn en doðurgan döneminde savruluyordu yaþamýn hevesli polenleri vazgeçilmeyen aþklar diyarýna beklenen tohumcuktuk her mevsimde açacak ve bu gün bilinmez bu evren içinde gizli tuttuðumuz acýlarla gürlerken biz tanrýlarýn ödü kopacak þaþkýn ve çaresiz
kaldýrmýyor kalbim gölgelerin aðýrlýðýný bile dedi içimizden birisi dile gelen bir taþ gibi muhteþem volkanlarýn patlamasý yüzyýllarýn hasretiyle çarpan kalbinde saplanmýþ gibiydi Eros’un oklarý ve sevda yüklü ana misali yabani bir açlýðý doðuruyordu sanki birdenbire kaldýrýp elini yýldýzlara doðru nefessiz býrakan rüzgarlarýn huzurunda bende varým dedi güneþe giden bu yolda
Sosyal Medyada Paylaşın:
lvnt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.