İKİ VARLIĞIM
Nefesim çok uzun, evetse bir anlýktý
Beyazýn kerameti olsa gerek, ödül iki varlýktý
Kimi gün aslan kesildim, kimi gün pamuktan daha yumuþak
Sakýndým sanki bir þeyler avuçlarýmdan kaçacak
"Bal küpüm, aþkým", hatta en önemli kaçamaðým
Kime sadýk kaldýn derseniz, dudaðýmda, iki adý saklarým.
Kucaðýmdan, elime, elimden sýðmadýlar bile bu kente
Boþ kaldý odalarým ,anladýmki ben buraya kadarým
Güldük deseler, “ay doðdu gündüzün” derdim
Yaðmur pýnarlarýna inse, Ýsyan ederdim.
Çiçeklerin ismi ayný, günlerin ismi ayný
Yeni bir gün, güzel bir koku için, dilimdeki onlardý.
Yýllar beni küçülttü etten kemikten
Onlarý büyüttü bu beden, en çok ta yürekten.
Böyleymiþ düzen, bir de baktým baþka canlar yar oldu
Ne yazýk arkalarýna bile bakmadýlar giderken.
Ýlla da varlýklarým, sürer gider nedensiz beklemeler
Her seferinde günleri hasat’a sokarsýn tazelenir ümitler
Sevmek emek ister, emeðinse gözü kulaðý baþka der…
Nafileymiþ her þey, bekle ki özlesinler, gelsinler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.