Bana öyle geliyor ki döndün sen bu gün kente havasýndan seziyorum kar yaðýyor usul usul görmesem de daðlarý duyuyorum serinliðini daðlar iþte senin gibi giyiniyor gelinliðini...
Bana öyle geliyor ki çok uzakta deðilsin haykýrsam sanki duyacaksýn sesimi sessizlikte çisil çisil yaðmur yaðýyor kente þimdi belli ki sen de beni çok özlemiþsin...
Bana öyle geliyor ki beni duyuyorsun iliklerinde ne geçiyorsa içinden üflemiþsin havaya suya senin kokun geliyor sesin karýþýyor doðaya yaðan yaðmur esen rüzgâr aþka davet mektubu gibi...
Bana öyle geliyor ki küstün þimdi kendine akrep zehir kusuyor yelkovansa arý gibi yazdan kalma balýný tüketiyor kovanýnda her saniye özlemiþsin kýrlarý hüzün çiçek açtý birden bastý yine karanlýk nafile...
... Kâlp kâlbe karþýdýr derler olur da bu kadar olur yalan deðil, gerçek düþler az önce Cengiz geldi çarþýdan arabanla geçip gitmiþsin görmüþ seni karþýdan tanrým; azýcýk akýl verdin alma ne olur baþýmdan... . . . býrakmadan elimden kâðýdý ve kalemi seninle aðlayýp gülerken sende seyredip âlemi varsýn yaðsýn saðanak ister deli de ister avanak bu deli senin delin yüzünü görmeden bak...