-Başlıksız-

Belirsizlik sardý her yanýmý,
Günlüðümü aldým ve yazamaya baþladým...

Akýl almýyorki,
Mantýðýmýn durduðu yerde.
Duygularým zincirlerini kýrdý yine,
Durduramýyor ki zaman ve hayat,bu ölümlü dünyayý.
Büyüklerimiz dermiþ,ölünce her insan sevdiðine kavuþur’ diye.
Doðrumu?
Ýlla ölmemiz mi lazým?
Eðer kavuþacaksak ben razýyým be güzelim,
Tekrar birlikte olacaksak ben herþeye varým güzelim,
Sana 1 saniye ulaþabilsem,
Sana ’ Hadi gel ölünce bütün dertlerimiz bitecek ’ desem.
Geçmiþi silip,1 saniye bile tereddüt etmeden gelirmisin?
Bu sözlerimi yazdýktan sonra,gülüm
Günlüðüme sana sarýlýrcasýna sarýlýp uyudum.
O gece rüyama sen girdin sevgilim.
Günlüðüme yazdýðým notu okudun ve,
Bana söylediðin tek þey,
’Seni affetmiyorum ve seninle gelmiyorum!’
Kan ter içinde kalktým yataktan.
Korku ile karýþýk bir endiþe sardý vücudumu
Hemen elime kalemimi aldým ve günlüðüme þunu yazdým,
Seni ölünceye dek seveceðim derken sevgilim,YANILMIÞIM.
Seni öldükten sonrada seveceðim buna inan.
Bu son sözlerimin ardýndan,derin bir uykuya dalmadan önce,
Sevdiðime bir not býraktým.
Eðer bu notumu okursan sevgilim,

BEN SENÝ BEKLÝYOR OLACAÐIM ,HERÞEYÝMLE.
Sosyal Medyada Paylaşın: