TENNUR FEVERAN ETTİ

Adem’in nesli olan, insan böyle mi geldi.?
Sinesinde Nûr olup, nice zûlmetler deldi.

Vedd suvâya taptýlar, sýraya nesr koydular.
Yegûs yeðûk putlarý, bereketmiþ doydular.

Bir hayâl âleminde, yaþadýlar yýllarca.
Günâhlarý uç uca, ulanmýþtý yollarca.

Yaratan unutuldu, putlar þerik’i oldu.
Ecel-i Müsemmâ da, heyhat günleri doldu.

Vahiy geldi Nebi’ye, bir gemi yapýlacak.
Yüksekliði bi-karar, üç katý tam olacak.

Müþrikler anlamadý, bu ne menem bir þeydir.!
Yaþlý Nuh ne yapýyor, sandýlar ki delidir.

Zorla girip gemiye, necishane yaptýlar.
Nuh Nebiyi taþlayýp, gemisinden attýlar.!

Yaratan Yüce Rabbim, verdi taun illeti.
Hiçbir zaman görmedi, böylesi bir zilleti.

Her yerleri kan irin, burunlar düþer oldu.
Derde derman ararken, günleri bir bir doldu.

Bir gün gemide gezen, kâfir düþünce yere.
Necis bulaþtý tene, baktý kalmamýþ bere.

Bunu duyan ahâli, hücum etti gemiye.
Tertemiz eyleyip de, býraktýlar geriye.

Tennur feveran etti, gök suyunu boþalttý.
Arzdan kaynayan sular, þol tufaný baþlattý.

Halâs bulacak olan, Müminler gemideydi.
Hayvanlar dahi bindi, kâfirler gerideydi.

Geride kalan oðlu, karþý geldi babaya.
Ýnkârcýlardan olup, dahil oldu tebâya.

Rabbimden vahiy geldi, o senden deðil diye.
Gayr-i Salih bir amel, binmez artýk gemiye.

Gelecek nesilleri, eylemiþti hediye.
Bir vakit yol alýp da, karar kýldý Cûdi’ye.

Sosyal Medyada Paylaşın: