İroni şehirlerin duvar yıkıntısında,

Ýroni þehirlerin duvar yýkýntýsýnda,
Saclarýmý tarýyorum þehvetin aynasýnda.
Ay ýþýðý görmemiþ merdiven týkýrtýsýnda,
Aþk’ý yudumluyorum... bilinmezler içinde.

Þair dudaklarým örs, üzeri dövme çelik,
Kaþlarým orak, eylül sabahýndan kalma.
Çýkara alacak param yok, cep delik...
Þiir dumanlýyorum...Vefasýzlýk içinde.

Aklým fikrimden yorgun, su aynasýnda yüzüm,
Vefasýzlýðýn sýkýntýsý çekiyorum bencileyin.
Gariplerin mesken tutuðu yer, han güz’ü,
Mezarýmý dinliyorum… ölümlülerin içinde.

Merdivenler tozlu, raflar alafranga,
Þiirin kuytusunda kaldý manolyam.
Kýrýldý dalgakýran, düþtü yüzüm denize,
Yüzsüzlerin kürek çektiði... denizin içinde

Derdimi anlatmak, keyif baðýmý çözer,
Ýndikçe derine zaman eskitir yüzümü.
Þair yüreðim kuçaklar koskoca küreyi.
Kýsaldýkça zaman... zamanýn düðümü çözülür... korkular içinde.





Sosyal Medyada Paylaşın: