BULUNMAZ BEN GİBİ AŞIK

Geçti nev-baharým devr-i çaðlayaným benim
Bülbül gibi gülde feryat edip aðlayaným benim

Afakýmý sarmýþ zülf-ü telin benim
Karadýr bahtým aðarmaz tenim ondan benim

Fanidir alem ancak beþere aþk lazým
Soldu yüzüm, hazana döndü gözüm benim

Vefasýz iken vefa dilendim, gönül hanýndan
Hanem virane oldu bilmeyip gidenim benim.

Gönül yanar iken aþk ile deli divane olup
Güllerin içinde diken için inleyenim benim.

Baykuþlar tünermiþ, can-ý ömrüme benim
Bülbül sanýp peþinde talan olaným, benim.

Sevdanýn yolu yokuþtur dediler,
Ýniþlerde görüp kendimi çilesi dolmayaným benim.

Güneþe bakýp gözlerine nakþetmeye çalýþaným
Göðsünde ufkun güneþini taþýyaným benim.

Mehtaplý bir gecedir sanýp gözlerine dalaným
Gözlerinde dünyasýn ay gibi ikiye bölünenim benim.

Gülmeyip baht-ý ömründe aþk ile inleyip
Ateþe düþüp cehennemi yaþayaným benim.

Þehr-i Maraþ içinde bulunmaz ben gibi aþýk
Derdi yele verip seri boþa salaným benim.


M.S./2008
Kahramanmaraþ

Sosyal Medyada Paylaşın: