Hi
-Başlıksız-
Ne zaman bitecek bir yüzü tortulu çile ?
Kaç sýfat deðiþtirse, bitmiyor umutlarým
Her gün ayný düzenbaz olsada çevik hile
Þeffaf duygulara kir, katmýyor umutlarým
Doðum sancýlarý bir türlü varmaz menzile
Doðumun küreðini çektikçe dert katlarým
Duymuyor felek, bilmem kaç kez bassamda zile
Velveleyle bir ayar, tutmuyor umutlarým
Çepe çevre sýkmýþ þer potasýnda ki file
Beynimde kývranan kor düþmeyince çatlarým
Sarmýþ hücrelerimi kývrýlýp lüle lüle
Facia çemberini, yýrtmýyor umutlarým
Çileler perçinleþir çektikçe gelmez dile
Ahý susturan demir kýrbaç, seni kutlarým
Marifetin sýzmýyor çýðlýk atsamda ele
Bir gün olsun huzuru, tatmýyor umutlarým
Yýldýz kaysada dile gelmiyor; dilek köle
Gökyüzüne bakmadan kütleyerek patlarým
Ýçime akan lâvlar yakar döndürür küle
Bir nefes mola için, tütmüyor umutlarým
Çok manevra yapsada fikirlerim nafile
Dert uçurumundan kör kütük nasýl atlarým ?
Sancýlar gürleþtikçe dans eder güle güle
Yatakta bir an bile, yatmýyor umutlarým
Bir damla yetmez þerha þerha kavrulmuþ çöle
Yaðmýyor ki bulutta sýkýþan yanýtlarým
Gözümde ki damlalar zaman denen bam tele
Aksada titreyerek, yitmiyor umutlarým
Yosunlu aklým cevap vermiyor her suale
Sualleri beynimin raflarýna katlarým
Ümit çýðlýklarýmý kader almaz hiç kâle
Sessiz kalana alkýþ, tutmuyor umutlarým
Cengaver kesilir her fýrtýna ince tüle
Barikat; çaresiz bir nefesle, yüz hatlarým
Nasýl engel olur bir serçe kanadý yele
Çýrpýnsamda bir pula, satmýyor umutlarým
Hafýzam gitti, dünü beynimden sile sile
Yok etti beni elde kalan tüm kanýtlarým
Birde insafsýz zulüm inletir bile bile
Zulme raðmen beni terk, etmiyor umutlarým
Açmýyor zihnimde ne sümbül ne de bir lâle
Tomurcuðu gül sanýr yaylamda ki otlarým
Muhtac olur gülþenim kurumuþ gonca güle
Gül olup açmasada, batmýyor umutlarým
Aþk mýzraðýný attý diril diye Hanzala
Savunmadan acizmiþ içimdeki kurtlarým
Mýzrak gögsümü yardý saat fecre beþ kala
Aþký içimden söküp, atmýyor umutlarým
Göz penceremden baktýn Rab, bu periþan hale
Gönül kâbemde param parça oldu putlarým
Akýyordu içime sanki nurdan þelâle
Vuslat! Diyorum vuslat! Yutmuyor umutlarým
Ne dilersen tek benden, dile diyordu dile!
Çözdü medle ceziri parçalý bulutlarým
Devasa saðnak yaðdý ödediðim bedele
Seller sürüklesede, batmýyor umutlarým
Aþk tablosunu takdir edemeyen, çekile
Bir sanatkâr resmine bakar, küt, küt kütlerim
Tuâl bulamadým þu felekte ki þekile
Gözümü örten tülü, itmiyor umutlarým
Çile törpüsünde un ufak olur her gala
Raks ettirmez gönlümü bulunduðum þartlarým
Ýblis, sinsi hokkabaz, þer emelli hergele
Yerden yere vursada, gitmiyor umutlarým
Beyin fýrtýnam ilme susar, cehil ah ile
Empoze tabularý karanlýða þutlarým
Þaþarým alimlerin alkýþýna cahile
Gönlüm kýnasada, kin gütmüyor umutlarým
Kýzýyorum gözüme çekilmiþ kýzýl mile
Esrarý çözemiyor kývranan somutlarým
Karanlýk gecelerden, gök mavisi sahile
Martý gibi uçmaya, yetmiyor umutlarým
Hidayet Erdem
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.