Can ablam deyip sevgi umdum büyük görümcemden Boþa umudum güzel söze bet laf kendisinden Yazým hüzün ya hem öksüz hem yetim bir gelin ben Aslýnda anam saðdý o zaman sevgi yok beter
Ben mi görecektim anamdan akrabamdan hoþluk? El alemden görmedim böylesine bir nahoþluk Onca kahýra müstehak degildim içim soluk Acý nedeni ana olmuþtu onlar þap koruk
Ýlk oðlum Haktan rahmet iki aylýk saðken nice Kýskanç bürümcü göz can hýraþ Özlet görümce Oðul ölünce daha da beter oldu böylece O þefaatcimdir hissimce tesellim öylece
Çektim Allahýn emrini görümcelerden bezdim Tek amacým bir evlilik pir olmalýydý bildim Belki ölsem izansýzlar zulmüyle mertebem neydim? Hala çok iyi niyetle masumane ümidim.
12.12.2008.Ýzmir. Müfide DECDELÝ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Müfide Decdeli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.