HER GECE...

Ben her gece dertliler meyhanesinde,
Ýçiyorum sevgilim,
Yanan kalbimi söndürür belki bu zýkkým diye...
Acý tortusu kalýyor sevginin içimde,
Yudumluyorum, seni yudumlarcasýna içkimi...

Bu aþkýn sürmesini o kadar çok istiyordum ki,
Þimdi hayýrsýz, o istek bana layýk deðilmiþ anladým...
Ýçtiðim içkinin tadý seni anýmsatýr sandým,
Sarhoþ olmak istedim baþaramadým...

Bir dünyam vardý seninle dolu,
Bir de senli vuslat dolu günlerim,
Hepsi hayalmiþ, kahrolsun düþlerim...

Haydi artýk meyhaneci dostumu ver bana
Ýçeyim ta dibine kadar þarabýný þiþenin,
Damla, damla yudum , yudum deðil
Oluk , oluk içip kendimden geçeyim...

Haydi artýk ne olur ver þuradan bir þiþe,
Sarhoþ olayým ölene dek içip bu gece,
Bari sen çektirme bana çile arkadaþ,
Sevgilim anlamadý halimden ,
Belki þarap anlar arkadaþ...

1977
Sosyal Medyada Paylaşın: