Ah be babam, yaþasaydýn hatýrlardýn, Sene kaç hatýrlamýyorum... Bir kurbanlýk almýþtýn, ilk kez kesecektin... Yememiþ, içmemiþ, diþinden týrnaðýndan artýrmýþ, Ak benekli bir koyun almýþtýn... Kazim koþ sana bir kurban aldým, Gel bak demiþtin... Nasýl sevinmiþtim, ellerinden öpmüþtüm... Kurbana daha iki gün vardý, Koyunu sevdikçe içimi hüzün sardý, Çünkü o kesilecek ve eti daðýtýlacaktý... Bir gün babam ben koyunla konuþurken Kömürlüðe girdi... Koyun beyaz olduðundan adýný Akbenek koymuþtum...
Ak beneðim dedim, Seni kestirmeyeceðim, Ben babamla konuþacak, Onu ikna edeceðim... Babam çok merhametlidir, Seni azad ettireceðim... Üzülme olur mu dedim... Arkamdan hýçkýrýk sesleri ile irkildim... Koca adam, benim altýn yürekli babam aðlýyordu, O aðladýðý için ben de göz yaþlarýma engel olamamýþ Ak beneðe sarýlmýþ ve aðlamýþtým... Babam o kurbanda ve hiçbir kurbanda kurban kesmedi, Benim için sizin mutluluðunuz önemli Ben kurbaným yavrularým sizlere dedi... Hoþ ben de hiç kurban kesmedim, Hep Akbeneðimi hatýrladým, O yüzden hiç kurban eti yemedim.... Akbeneðime de birkaç sene baktým, Sonra zavallý hayvancaðýz hastalandý öldü Kahroldum... Karar verdim evimde hiç hayvan beslemedim... Çünkü Ak beneðime çok alýþmýþ , Aylarca aðlamýþtým. Baþka ölümlere asla dayanamazdým...
Kazým DOÐAN 08.12.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
kazım Doğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.