Ben tarlada dünyaya gelmiþim Ýlk defa topraða deðmiþ bedenim Yýllardýr bu topraklarla,senli benliyim Bu topraklar,belki de benim kefenim.
Urbalarým yeni deðildir seninkiler gibi,yýrtýktýr. Ben senin gibi ileri bakamam,gözlerim topraða dönüktür. Sen okursun,zabit olursun,muallim olursun,mebus olursun Ama benim kaderim yýllar öncesinden dönüktür.
Ben topraða adamýþým kendimi,toprakta bana Uðraþ veririz yýllardýr,o bana,ben ona Beraber aðlarýz,beraber güleriz Yýllardýr dost bildim,dost bildi beni,toprak ana.
Ýþte onun için korkma kardaþ,ellerim kirli deðildir. Çatlaktýr,oyuktur,avuçlarým nasýr. Güneþ yakmýþ,toprak parçalamýþ onlarý Gel tut ellerimden,ellerim topraðýn kokusunu taþýr.
Erman ULUSOY Kýrklareli Sosyal Medyada Paylaşın:
Ermanulusoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.