Gözlerim çöktü yavaþ yavaþ Bu gecenin efkarlý matemine Býrakmadý herzaman ki gibi anýlar, Taþ sektirdiðim denizimin Maviliðinde kaybolan özgürlüðümü. Savruldum en dibine hayatýn.. Rüzgara eþlik etti düþünceler savruldular dört bir yana.. Dur diyemedi nasýr tutmuþ dilim.. Hiç kimseden herkese giden tek yol var önümde Her attýðým adým sancýlý yokuþ olsada Ardýma bakmadan ilerlemeyi öðrenmeli düþüncelerim Sosyal Medyada Paylaşın:
CatatoniC Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.