Kalkma zamaný geldi ise kadeh kaldýrýr uyku sohbete Ne cami kalýr, ne kilise Dar gelir cüsseye terzinin dikmediði elbise.
Çakýlýr diþ göze Geceye baykuþ direnir… Pota da erittiðin kan, ter içinde Uzatýrsýn ellerini yazlardan güze Baþlarsýn kesme kalýp, býyýk altýndan söze Ne aþklarým vardý benim de… Ne aþklarým vardý benimde....
Rüzgâra savurdum iki dudak arasýnda Þimdi gönül sarýlmýþ bir baþka aþka þarap diye içer yudum ..yudum Bomboþ koynum Kapýlar kýrýk Pencereler acýk Düþler yorgun. Denizin yosunu sarýldýkça boynuma Boðuldum… Boðuldum.
Gözlerinde ki endam Þair etmedi mi beni ulan! Düþürmedin mi dile Yok… Artýk. Mors alfabesi de kiralýk Kaç paralýk ulan… Kaç paralýk Alýp da satamadýðým aþk Yoruldum.. Kapý acýk… Aralýk Zemheride buz tutar, Ah… Bu ayrýlýk.
Sosyal Medyada Paylaşın:
karbulutu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.