YETİM GÖNLÜM ONUR BİLSİN

Sensizlikte bir yaným uçsuz bucaksýz umman.
Bir yaným karanlýkta boðulmuþ kör duman.
Tut ellerimden ne olur
Tutmazsan eðer;
Gökten kayan ýslak yýldýzlar gibi
Düþeceðim fýrtýnanýn çileli koynuna.

Tutmayacaksan üþüyen ellerimi.
Üfle , karanlýða yakýlmýþ
Yüreðimin suskun kandillerini.
Saçýnýn tellerinden ör, daraðacýmýn urganlarýný.

Yüreðimi kaybettim yüreðinde.
Sensizlikte bir yaným acýya yoðrulmuþ çile.
Bir yaným ayrýlýðýn sancýsýnda ölüme gebe.
Tut ellerimden ne olur,
Tutmazsan eðer ;
Ayazda bir soluk arayan nazlý yapraklar gibi
Düþeceðim çorak topraðýn elemli yakasýna.

Tutmayacaksan üþüyen ellerimi;
Sal üzerime, ateþte sönmüþ yüreðinin aç nehirlerini.
Rüzgarýnla kýr , baharlarýmýn taze dallarýný.

Yüreðimi kaybettim yüreðinde.
Sensizlikte bir yaným sel olur akar yalnýzlýða.
Bir yaným ateþ olur parlar zifiri karanlýða.
Tut ellerimden ne olur,
Tutmazsam eðer ;
Gidenleri dönmeyen hasret limaný gibi
Düþeceðim zemheriye bürünmüþ ayrýlýðýn çivili tabutuna.

Tutmayacaksan üþüyen ellerimi;
Dudaklarýma sür,
Sonsuzluðu müjdeleyen ayrýlýðýn zehrini.
Soðuk kurþunlarý öp, kanayan dudaklarýnla
Öp ki kurþunlarý ; yetim gönlüm onur bilsin.
12-07-2006
Sosyal Medyada Paylaşın: