***YASEMİN***
Bir türkü tutturmuþum
Yine sarhoþ dudaklarýmdasýn
Bardaðýmda süt beyazým
Az sonra doðacak güneþin
Tan kýzýllýðýndasýn
Uyanýyor mahþer-i devran
Uyuyor yedi baþlý ejderha
Yasemin oluyor yýldýzýn her biri
Yedi tepede yedi verenler
Hangi býçak kesti yaramý
Bu sabah yeniden,seni bana
Hangi kuþun sesi hatýrlattý
Ayyuka çýkmýþ bir sevdanýn
Hangi noktasýnda yitirdik aþký
Kim beni sana geçti güneþ gözlüm
Saçlarýnda gökkuþaðý renginle
Kim çaldý seni böylesi benden
Nasýl gidebildin hiç üzülmeden
Hangi baharda açardýn yasemin
Cennet kokunu salarak arþ-ý alaya
Unuttun mu?
Bir damla yaðmurun olurdum
Kuruyup çatlamýþ
Kan kýrmýzý dudaklarýnda
Neden göðsümde uyutamadým seni
Saçlarýna gömemedim yüzümü
Aþkýnýn yaralarýna süremedim tenini
Þimdi kim tutar bilmem
Aðustos gecesi ellerini
Ateþ böceði türkülerini kimle dinlersin
Uðrun uðrun bakar mý gözlerin acep
Arada bir olsun düþünürmüsün beni
Bilirmisin hala nasýl sevdiðimi seni
Hangi uykusuz gecene meze olurum
Derin bir ’of’çekermisin efkarýmdan
Yanar mý ciðerlerin yine aþktan
Bilsen
Yosun kokulu kaç akþama seni kattým
Hiç uyumadan yýldýzlarý uðurlayýp
Kaç sabah sana kalktým
Gökyüzü sen oldun,denizler ben
Dalgýn bakýþlarýnda Ýstanbul uyandý
Sokaklar canlanýrken ben
Kirpiklerinde vurulurdum
Sen beni unuturken,ben,yasemin olurdum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.