Tam bir gündüz bir de gece, Bir mevsimin tüm gecelerinde, Ya da mevsimi aþýp senelerce, Yalancý bir mutluluðun içinden, Sayamadýðým kadar çok günahlarýmla, Gelsem boynu bükük usulca. Vursam kapýnýn tokmaðýna hafifçe, Yine de “Gel!” dersin deðil mi?
Alýp baþýmý iki elimin arasýna Diz çökerek önünde, geçsem karþýna Bir bir hayalimden geçirdiðim günahlarýma, Aðlasam, aðlasam, aðlasam… Ve, Dokunsam rahmetinin teline hafifçe Yine de “Buyur kulum!” dersin deðil mi?
Gözyaþlarým akýp yanaklarýmdan, Düþse seccademin secdegâhýna Bulanýklýklar silinerek zihnimden Sana söz versem yiðitçe, mertçe, Dokunsam rahmetinin teline hafifçe. Yine de “Affettim kulum!” dersin deðil mi?
Mehmet TOK Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet TOK Çınarkokusu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.