FAHRİYE ABLA (NAZİRE)

-Merhum A.Muhip Dýranas’a-

Þiirle tanýþtýðým ilk günlerden beri,
Öyle girdin ki gönül kapýmdan içeri.
Gölge gibi gezdim peþinde adým adým,
Kenar mahallelerde hep seni aradým,
Ben ki sensiz bir aný bile yaþamadým.
Kalbimin köþesinde kurduðun tahtýnla,
Ne muhteþem kadýndýn sen Fahriye abla.

Gençtim sevdalýydým þairlik vardý serde,
Aradým sordum seni gittiðim her yerde.
Gücenmesin bana ama merhum Dýranas,
Gönülsüzmüþsün, kafiye yüzünden biraz,
Evlenip gitmiþsin Erzincan’a geçen yaz.
Þuh gülüþün yürüyüþün ve endamýnla,
Ne harika kadýndýn sen Fahriye abla.

Hayal dünyamda efsane gibi yer ettin,
Þimdi nerdesin hangi diyarlara gittin.
Altýndað’da bizim Önder mahallesinden
"Hayalimde tek çizgi bir sen kalmýþsýn sen"
"Hülyasýndaki geniþ aydýnlýða gülen"
"Gözlerin, diþlerin ve akpak gerdanýnla"
Ne efsunlu kadýndýn sen Fahriye abla.

Aradan uzun yýllar geçmiþ olsa bile,
Unutamadým seni, ne yapsam nafile.
Bugün gurbetteyim, kemale erdi yaþým,
Varsýn sebil olsun yollarýnda gözyaþým,
Ey, benim ilkbaharým yazým karakýþým.
Aþklarýn, sevdalarýn ve kara bahtýnla,
Ne vefalý kadýndýn sen Fahriye abla.

(Taþova, 01.04.2006)

Ali Rýza Atasoy




Sosyal Medyada Paylaşın: