Ben gönül kýþlasýnýn, sevgi karargâhýnda Yýlmadan nöbet tutan,zýpkýn gibi bir er’im Geçit yok ayrýlýða, bu aþkýn tezgahýnda Kurþun geçirmez sevda, kuþanmýþ bir asker’im
Yýkýlmaz benim sevdam, top ile tüfek ile Yaþamaz bu yüreðim, içinde nifak ile Pusu kursa da kader, aldatarak fak ile Aþk uðruna ölümü, göze almýþ nefer’im
Muharebe meydaný, kalbimin tam ortasý Sonsuzluða yürümek, ayaðýmýn rotasý Sevgi dolu yürektir, silahlarýn en hasý Emek verip alnýndan, gözüne düþen ter’im
Korkum yok ki bencillik, denen iblis düþmandan Aþk okunu fýrlattým, kýlýç çektim bir yandan Meftunluk ihsasýný,yaþatýrým ta candan Ufka ayak sürüyen, dizlerindeki fer’im
Har düþünce cepheye, iki kalp ateþ alýr Mermi uçar gözlerden, saplanýr ser’de kalýr Riyasýz sevgilerin, sonu hep zafer olur Arayýpta kendini, bulacaðýn tek yer’im
Zeki BEKAR Sosyal Medyada Paylaşın:
zekibekar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.