Zehir gibi iþliyor yavaþça Kanýma yokluðun! Damarlarýmda dolaþýrken En kuvvetli bu zehir Ölüm neymiþ ki yokluðunun yanýnda! Kapýma dayansa zamaným dolduðunda Yokluðun kadar korkutabilir mi beni!
Yavaþça gidiyorum kendimden. Kalbim sende kalalý ben de ben diye bir þey kalmamýþtý zaten! Yavaþça yürüyorum... Yolun sonu yok. Konsuz bir karanlýk kamaþtýrýyor gözlerimi sadece.
Ve sen sevdiðim Sende kalan yarýma iyi bak!
KADRÝYE ÖZBEK
Sosyal Medyada Paylaşın:
kati_16 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.