İlk Ve Son Mektubumdur Sana..

Elime tutuþturup aðlayan bir kaðýdý,
Ve görmezden gelerek yaktýðým son aðýdý,

Yorulmuþ cümleleri devirip öyle gittin,
Virgülleri noktaya çevirip öyle gittin.

Yazdýðýn son mektubu aldýðým günden beri,
Gidiþinle baþbaþa kaldýðým günden beri,

Sabahlarým uykuda, günlerim geceye kul
Bakýþlarým sahipsiz ve bir o kadar yoksul..

Güneþin sarýsýna kara bulaþýr oldu,
Sevdiðin gözlerimde hüzün dolaþýr oldu.

Okudukça mektubu bir nehirken duruldum.
Sitemkâr sözlerinle can evimden vuruldum.

Meðer ben senin için hayýrsýz bir düþmüþüm,
Yýldýzlara özenip yavaþ yavaþ düþmüþüm..

Oysa hiç düþünmeden bir kalemde sildiðin,
Þu koskoca âlemde tek vefasýz bildiðin,

Bu can sensiz kalmanýn acýsýný güderken
Aldýðý her nefeste biraz daha biterken

Umutsuz sevdasýndan umudunu kesmedi.
Vuslat yazmamýþ diye kaderine küsmedi.

Sessiz ve soluksuzken yürek adýndaki ev,
Hýrçýn ve uykusuzken hasret adýndaki dev,

Üstelik yalnýzca aþk deðilken geç kaldýðým,
Bir ömrü harcamýþken Hâk’tan ödünç aldýðým,

Say ki bir kardelendim baharda açýp solan,
Faili belli ama, kendisi meçhul olan..

Yine de karanlýktan sevdama pay çýkardým,
Mektubun olmasaydý, dünyayý da yýkardým.

Ýster sitem say bunu,ister baþka isim koy,
Ýster kýr çerçeveyi,ister baþka resim koy !

Nerede unuttuysan orada býrak beni,
Gelmeyecek olsan da ben bekliyorum seni..

Çünkü ne yaparsan yap,sen canýmdasýn hâlâ,
Ve unutma canözüm, sol yanýmdasýn hâlâ..

Sosyal Medyada Paylaşın: