-Başlıksız-

Kalemimden..
Hüzün damlýyor
Arkadaþým
Ýzliyorsun beni..
Üzüyorum seni...
Ýþte buna üzülüyorum.

Çok olsa..
Gülüþ cengaverlerim
Onlarý anlatýrdým
Kahkahalar atardým
Sen de ayný...
Ne mutlu hissederdin...
Nasýl sevinirdim.

Oysa...
Üzgünüm arkadaþým
Bacam týkalý benim
Dumaným içe tepiyor
Bu kapkara kýþta
Hem hasta..
Hem dinginim.

Affet beni...
Hep üzüyorum seni
Deðil mi?
Özürler dilemeli...
Affet beni.

06.12.2008.Ýzmir.
Müfide DECDELÝ.

Sosyal Medyada Paylaşın: