Göçmen Mariya
ne güzel kadýndýn sen Göçmen Mariya
uçuþurdu saçlarýn balkona çýktýðýnda
ekmek almak için sarkýtýrken sepeti
süzen var mý seni diye bakardýn saða sola
bir ara gönlünü kaptýrýp Halil e
az mý geldin boyasýz meyhaneye
nasýl da oynardýn Ýspanyol havasýný
öpmek isterdim uçuþurken o güzel saçlarýný
yabancý þarkýlar söylerdin o titreyen sesinle
uyuyamazdým geceleri teninin hasretiyle
sabah erken kalkýp koþardým pencereye
seni sabahlýkla görmenin hayaliyle
usulca sarkýtýrdýn aþaðýya sepeti
içim bir hoþ olur du görünce göðüsleri
baktýðýmý hissedince içeriye kaçardýn
nasýl da düzgündü kýz o güzel bacaklarýn
ne sen çýktýn balkona ne takýldýn Halil e
sadece hayalinle can verdin bu þiire
penceremin karþýsýnda bir balkon var dý ama
bir ihtiyar yaþardý hiç olmadý Mariya
ümit atayman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.