Ayný þehirde olmak, Ayný havayý solumak, Sana daha yakýn olduðumu bilmek... Sanki hissediyorum ordasýn...uzakta... Ama gittikçe yaklaþýyorum sana Ellerim uzanýyor yavaþça... Hissediyorum, yaklaþtýkça sensizliðin boþluðu büyüyor içimde... Hayaldin benim için þimdi gerçeðimsin Kendimi býrakmýþým yaþama akýyorum zamanla ve hayat seni sundu bana... Uzattým ellerimi yavaþça... Karþýmda gördüðüm an seni; Ayný þehirdeyiz iþte Ayný aðaçlara bakýyoruz,ayný kaldýrýmda yürüyoruz Ve ellerim ellerine uzanýyor... Hiç býrakmasan ya ellerimi hep ayný göðe baksak ya... HÝÇ GÝTMESEM BEN... VE HÝÇ GÝTMESEN SEN...
Ayrýlýðýn gizini taþýrken omuzlarýmýzda yaþamadýk mý hep birbirimizi... Yaþamadýk mý...
ARALIK 08 Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖZLEM'im Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.