Girme rüyalarýma Çelme aklýmý Hazýr gözlerinden uzaktayken Rüyalarýmda da bakma bana Bakma ki unutayým... Kendime bir yol çizmek istiyorum Ýlk deðil biliyorum ama en azýndan son olsun istiyorum... Ve dünümde isterken seni Þimdi git diyorum Önce bana yazdýðýn þiir siliniyor Sonra yarýna baðladýðým umutlar... -TÜM UMUTLAR SANA DAÝR-
Dün uyumadým tüm gece Güneþle beraber doðdum yeni güne Ve seni diledim sabahýn ilk saatlerinde seni diledim ýsparta rüzgarýndan Ve herkesten önce sana günaydýn demek istedim...
Of of vazgeçiþlerimde büyüyor da büyüyor tuttkularým Beni sana baðlayan týlsým hiç mi azalmayacak? Zor belki sensizliði kabullendirmek Ama imkansýz da deðildir Sürecek Sürecek beni Süründürecek Ama bir gün bitecek...
Zor deðil kendimle savaþmam Savaþýrým da! Amaaa sen iþte sen çýkýnca O savaþta karþýma; Ne askerim kalýr Ne azmim Ne de inancým Kendime....inancým(!) Sensizliði kabulllenmeme izin vermedin ki...
Tam kazanmadan önce çýktýn karþýma Çeldin aklýmý Ve kayboldum yine senin kurduðun zehri labirentte Kayboldum... Zehirlendim...
Acý bir düðüm oluyorsun gittikçe yutkunamýyorum...
EKÝM ISPARTA ÖZLEM BALCI Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖZLEM'im Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.