Hücrelerde seni anmadým, Çünkü hiç hücrede olmadým. Ama sen benim attýðým tüm yasadýþý ve yasal Sloganlardaydýn. Çocukluðumun aðaçlý okul yolundaydýn, Seyhan nehrinin kenarýndaki portakal çiçeklerinde, Kaldýrýmlardaki yaðmur damlalarýnda, Ve sayamadýðým tüm acýlarda. Seni herkes gibi andým, Her an. Bir ölünün annesinden ayrýlýþý gibiydi sensizlik; çarmýha gerilen isanýn acýsýydý, þehrin tükeniþiydi sana kavuþamamak ve yol yokluðun sol yanýmýn yokoluþuydu...
Sosyal Medyada Paylaşın:
hsiempre Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.