SUSKUNUM SANA

Saz sustu, keman sustu, yaz þimdi...

Dilimdeki yaban aksan

Konuþur kendi kendine

Rüyasýz kala kala uykudan býkmýþ, usanmýþým

Kýþý kandýrýp, bir yaz gecesi,

Ellerimi eriyen kar sularýyla yýkamýþým

Yokluðunda, yaðmurlar inadýna yaðýyor

Yaðsýn yaðsýn ki; yanan dünya ýslansýn

Saz sustu, keman sustu, yan þimdi...

Gözümün neresinde duracaðýný bilmese de

Kalp evime bir gelip, bir kaçan rüyam

Üzerimdeki gömlek sanki! bu adam

Saz susmuþ, keman susmuþ...

Sema Ketboða



Sosyal Medyada Paylaşın:

mavi_yürek Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

SEVDA KONUK BİR GÜVERCİN Elma Şekeri SIR Haiku SUSKUNUM SANA RÜZGAR MUTLU DANS EDİYOR Askin tuzu UMUT KUŞU KEVSER'İM TUBA'M Yanık Para