BAHANEM KADINLIĞIM
Þarkýlarý dinlerken kalbimi susturuyor
Sonrada gözyaþlarýmý dudaklarýma veriyorum
Eðer erkek olsaydý bedenim
Hiç bu kadar susar mýydý dillerim
Ýyi ki de bu sevdaya erkek deðilim
Edebimle susup içime çekilebildim
Yoksa her gece aslan sütüyle akar
Ayaklarýmý soðuk sulara dökerdim
Tutamazdým kendimi, serde erkeklik vardý ya
Koparýr alýr, dünyayý satardým
Tutar kolundan, kendime saklar
Sevdamýn bileði ile gurur duyardým.
Ýnce bedenim, tutsam kýrýlýr ellerim.
Özlemim yese bitirse de, yerde gözlerim.
Çýrpýnýþlarýmý avuçlarýmýn içinde tutar
Kendime saklarým görünmez çaresizliðim
Bu susuþum, uzak kalýþým, iyi ki de kadýným…
Yoksa saklanmayý erkekliðe sýðdýramazdým
Kadýnlýðýmdandýr, sana uzak herkese saklý
Dudaklarým mühür gözlerim kalem, sadece yazdý…
Þimdi bile sevdana utandým
Yazdým diye, yüzü kýzardý kadýnlýðýmýn
“Erkek olsam daðlarý delerdim”lafý aslýnda korkaklýðým
Cesaretsizliðim aþkýna da, bahanem kadýnlýðým
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.