Ankara Serenadı
Ankara’da pencereler kör duman.
Ne yâr bakar ne de elinde gül var.
Mevsimler uðramaz yollar pek yaman.
Fazla ümitlenme yarana tuz sar.
Açýlmaz ki güller þebnemi olsun.
Gülsüz seherlere uðrar mý bahar.
Burda yollar beton nasýl toz olsun.
Artýk telefonlar yalnýz pop çalar.
Bulutlardan þebnem inmez yapraða.
Güzellik taþýmaz boynunda *saklar.
Itýrlar süzülmez daldan topraða.
Zambak karanfilse kendini saklar.
O yâr bülbül gibi þakýmaz artýk.
Doðan güne küskün þimdi nergisler.
O gün bugündür ki bahsi kapattýk.
Mor ufuklardaysa simsiyah sisler.
Ey þair, sanýrým rüya görmüþsün!
Bir peri görünmüþ senin gözüne.
Sevda çilesini tek tek örmüþsün .
Güvenme efsunlu felek sözüne.
Ankara,04.12.2008Ý.K
*Çiçek sapý
Not: Merhum Þair Ahmet Muhip Dranas’ýn "Serenat"
adlý þiirine, haddim olmayarak, cevabi çiziktirme babýnda birkaç mýsra karaladým. Affola.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.