-Başlıksız-

Birilerine el sallýyorum yine ben
Sen bana selam vermeden nereye gidiyorsun tren

Ay ýþýðý dökülür gecenin rahminden
Güneþ tepelere ardýna sinerken
Suskunluðumu ...
Baðýþla aþkým…
Güneþi kucaklamýþým
Ýðde aðacýnýn gölgesinde demlenir rüyam
Ekin tarlalarýnda baþak topluyor ellerim
Dilek tutsam
Vurulur gölgem.
Sana siperim aþkým.
Çamur gibi abanmýþsýn ruhuma
Kalýn bir örtü ört üzerime
Toprakla seviþmek istiyor tenim
Kýskanma!
Gideceðim atres belli
Sana dairleri öldürmek istesem de
Tetikde senin parmaðýn
Öyleyse konuþ benimle
Aþkým.
Sen topraksýn.
Yada suladýðým bitkilerin en gizemlisi
Dikilip giderken gökyüzüne
Yýldýzlara sormadým hiç bir zaman sen
Nasýl haykýrdým..
Duyabilseydin
Ben bahçývan, sen þarký
Þarkýný söyle
Vade tarihini uzatýyorum
Borcumu söyle...
Aþkým.

Sosyal Medyada Paylaşın: