unuttum kaç mevsim geçti camdan bakmadým sýcak ekmeðiyle sokaktan geçen zeytin gözlü çocuða kuþ seslerini duymadým leylaklar göç etti buralardan unuttum sevgi dolu bakýþlarýn tümünü ben býraktýðýn mevsimde kaldým
kýþlar geldi geçti üþüdüm yazlar bunalttý sonbaharlarda döküldüm bir kere olsun bahar gelmedi bu þehre kapkara bulutlar dolaþtý baþýmda fakat yaðmadý düþlerim içimde yeþermedi sabahlarda
çocuklarýn kâðýda kýrmýzý karlar çizdiði gibi renkli yaðmurlar bekliyorum simsiyah bulutlardan kopup gözlerinin önünde beni sýrýlsýklam yapacak
bir daha bahar gelirse bu þehre bir daha gök gürülderse yer ýslanýrsa þemsiyesiz yürüyüp yýrtýk pabuçlarýmdan çoraplarýmýn ýslanacaðý çocuksu düþlerimim iliklerine kadar ýslanacaðý yaðmur duasýndayým ben
nisan da olsa ay tam ýslatmasa da beni çöle dönmüþ yüreðime yað haydi
www.nesrinozyayci.com
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nesrin Özyaycı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.