-Başlıksız-
unutmuþsun gözlerimin heveskar mütevaziliðini
üzülürdün oysa kirpiklerim olmak isterdin ýslanmak için
kar yaðsa da sarsam derdin tek yurdumdu sýcaklýðýn
beni böyle can hýraþ can çekiþtirici tekrarlarýna düþüren
aðlamaklýðýmýn
kalp kýran huysuzluðumun tek öznesi olmaktan býkmadan
seni düþünüþlerime isim bulmaktan býkmadým hiç
her düþünüþüm bir þiir oluverir
hiç ölmeyen kedisi olur gözü yaþlý çocuklarýn
kasnaklarý hiç kýrýlmayan düþ uçurtmalarý
camý çizilmeyen bilyeleri
hovarda yaðmurlara yakalanmayý sevmek gibi
sana bakmakla doyardý karným
sen olmasan gözlerim zaafiyet geçirir
rüyalarýma zemheriler bile küserdi
uykularýmýn bölünmesiyle baþ baþa kalýrdým
hiçbir köþe baþýnda hiçbir bahar gözlerime iliþmezdi
saçlarýný okþadýðým anlarýmý kýskanýrdý
þimdiki anlarým
çekilmez çirkin bir cadý olurdu tüm þimdilerim
yakanda býraktýðým uður böceðine ne oldu
hangi zamana býrakýp koyup uçurdun isteklerimi
ve hangi parmaðýndan havalanan kanat sesleri
unutturdu beni sana
Kaðan Ýþçen
(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.